Merinos, het ultieme wolschaap
Het merinosschaap is een bijzonder schaap. Ze zijn vooral bekend vanwege hun uitstekende merinoswol. Waar de meeste andere schapenrassen doorheen de geschiedenis gekweekt werden voor diverse doeleinden tegelijkertijd– wol, maar ook vlees en melk (kaas) – werden merinosschapen gedurende honderden jaren uitsluitend uitgeselecteerd op de kwaliteit van de wol. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de uithoek van de wereld waar het merinosschaap – van oorsprong een Afrikaans schaap – sinds de zestiende eeuw verzeild geraakte: Australië en Nieuw Zeeland. In dat dunbevolkte continent waren en zijn niet zo veel monden te voeden. Vlees en kaas zijn bovendien bederfbaar. Daarom wilde ook de uitvoer per zeilboot naar de andere kant van de wereld niet zo best lukken. En jawel: wol was daarvoor veel beter geschikt.
Merinoswol
Zo groeide het merinosschaap uit tot het ultieme wolschaap, met fijne wol die niet prikkelt en een opvallend dikke vacht die zo goed als geen vuil in zich toelaat. Het gunstige klimaat (weinig regen, weinig modder) maakt bovendien dat de wol slechts minimaal gereinigd moet worden en de natuurlijke wolvetten (lanoline), ook na verwerking bewaard blijven.
Dat is interessant, want die wolvetten maken samen met de structuur van de wolvezel deel uit van de unieke klimaatregeling die schapenwol zo bijzonder maakt. Waar ook andere wol al uitstekend vocht doorlatend is, gaat merinoswol nog een heel stuk verder en werkt het vocht op actieve wijze letterlijk naar buiten. Slaap je tussen de wol, dan blijft je bed in alle omstandigheden kurkdroog. Precies daarom voelt merinoswol heerlijk fris aan in de zomer en lekker warm in de winter. Daarom zijn velen met ons ook zo enthousiast over het “slapen tussen een merinoswollen onder- en bovendeken (of dekbed).”
Hoe dat droogmakingsproces werkt? Dat komt u te weten in de andere blogs. Zoals:
